Berichten over Blog

Kort daarop (toeval bestaat niet toch?) hoorde ik dat een goede kennis van me een opleiding volgde waarmee ze de energie van iemand  weer ‘in balans’ kon krijgen. Ik vroeg haar of ze iets met mijn onwillige arm kon.  Ze wilde het wel proberen. Ik ging er een paar keer heen.

Een weekje naar de zon en golfen, had ik dat ooit voor mogelijk gehouden? Mijn hele leven heb ik getennist en gehockeyd. Dat waren sporten. Golf, dat was wandelen met een stok in je hand.

Zo’n twee jaar geleden ben ik in het ziekenhuis opgenomen geweest met boezemfibrilleren. Ik had het nog nooit gehad, dus het was best schrikken.

Net als vorig jaar ging ik afgelopen week de krokusvakantie beleven in een wintersportplaats. Deze keer werd het Zell am See in Oostenrijk. Nu niet alleen met vriend en zijn zonen, maar ook nog met zijn moeder, broer en nicht met hun gezinnen. Een gezellige club bij elkaar.

Dat hoorde ik vaak van mede wandelaars.

In maart 2018 werd mijn e-bike gestolen. Ik zocht een nieuwe uit.

Het jaar 2023 lijkt te staan in het teken van presentaties, klinische lessen en workshops betreffende parkinson, naast de nodige interviews en mogelijk nog wat onderzoeken.

Vanmorgen sinds lange tijd weer eens de fiets gepakt. Door omstandigheden had ik 2 maanden niet gefietst. Ik pakte dus vanmorgen mijn (elektrische) fiets uit het schuurtje en drukte op het knopje van het display om hem aan te zetten.

Wat is het toch een gekke, onvoorspelbare wereld aan het worden. Vroeger, en dan heb ik het over heeeeel vroeger, toen er nog geen telefoon, internet, televisie was gebeurde er ook van alles. Maar, buiten de mensen dichtbij, was er geen hond die daarvan iets wist. Het ging er toen best wel barbaars aan toe! Onthoofdingen, verbranding, voor de leeuwen gooien, je kan je hele fantasie erop los laten. Ook natuurrampen, overstromingen, vulkaanuitbarstingen. Ook daar kan je weer van alles bij bedenken. Maar, heerlijk rustig, de rest van de wereld wist van niks.