Het lijkt wel of het steeds harder gaat. Ik heb mijzelf voorgenomen om een maandelijkse blog te schrijven. Dit om de continuiteït er in te houden. Dus ga maar even terugbladeren in mijn (digitale) agenda….

Inmiddels 3x bij de Osteopaat geweest. Pijn is minder. Doe trouw mijn oefeningetjes. Ook speciale bekken oefeningen. Herinner dan de zwangerschapsgym welke ik bij mijn eerstgeborene heb bijgewoond. Bij nummer 2 en 3 geen gym maar vanaf 30e week plat. Nummer 2 was 4 pond, kwam 3 weken te vroeg en nummertje 3 kwam slechts 10 daagjes eerder. Zij was mijn zwaarste met haar 5,5 pond! Ook de ademhaling is erin gestampt. Hoor het de ‘juf’ nog steeds zeggen: ‘neus in….mond uit’. Daarbij maakte zij met haar handen het IN en UIT gebaar. Ha, tijdens de bevalling wilde manlief mijn hand vasthouden, maar die handen had ik nodig…neus in…mond uit. Ik heb nog steeds baat bij die oefening want die Parki kan behoorlijk aanwezig zijn. Om dan niet te snel te ademen is daar dan weer het- neus in, mond uit- trucje!

Kijk in mijn agenda terug en zie veel feestjes en activiteiten staan. Als ze na 11.00 uur beginnen kan ik erbij zijn. Vóór die tijd is geen succes maar daar heb ik het in eerdere blogs over gehad.

We hebben onze jaarlijkse ‘zussendag’ gehad. Dat zijn mijn ‘surrogaat’ zussen. Volgens mij heb ik dat nog niet uitgelegd. Komt ie…..zo’n 16 jaar geleden was het jaarlijkse vrouwen uitje in ons dorp. ( mannen hadden ook een eigen uitgaansdag). Ik vertelde aan de vrouwen aan mijn tafel dat mijn schoonzussen (8 zussen van mijn man) een jaarlijks uitje hadden en dat de vrouw van mijn man zijn broer en mijn persoontje niet mee mochten. Een vrouw zei ‘Marianne, ik heb geen zus, maar wil jij mijn zus zijn’. Binnen no-time had ik er 7 zussen bij, of eigenlijk 6 want de vrouw van mijn zwager was er ook bij ! Sinds die dag hebben ook wij onze jaarlijkse ‘ zussendag’. We hebben daarbij ook nog een ‘petemoei’ geadopteerd. Ook de bijzondere verjaardagen (40, 50, 60, 65 enzovoort plus jubilea’s worden gevierd). Maar ook zijn ze bij verdrietige dingen aanwezig. Heel bijzonder toch?! Manlief zegt: zo heeft elk nadeel toch een voordeel.

Verder hebben we de afgelopen maand weer veel gefietst. Ben ik 3x per week in de sportschool om te e-gymen. Ik heb een uurtje getennist. Conditie was slecht, maar het slaan heb ik nog onder controle. Als ik moe wordt gaat het serveren moeilijk, mijn motoriek laat me dan in de steek.

Mijn wasmachine gaf de geest. Na 6 dagen kwam een monteur. Stond klein beetje water onderin en dat signaleerde een vlottertje. Blijkt dat je geen vloeibaar wasmiddel in het zeepdoseerbakje moet doen maar in een wasbol op de kleding. Nooit te oud om te leren. 

Groetjes,

Marianne

Lees hier meer blogs van Marianne van den Broek