Al snel bleek dat avonddiensten draaien niet meer ging en dat ik na een paar werkdagen echt een rustpauze nodig had. Ook bleek dat ik langer over mijn werk deed dan gepland was. Dit alles maakte een bezoek aan de bedrijfsarts noodzakelijk met als resultaat dat ik nu voor 20% ziekgemeld ben.

Gek genoeg is dit niet mijn eigen keuze maar de keuze van de werkgever. Ik heb zelf het idee dat ik met wat aanpassingen gewoon mijn uren kan werken. Soms kom ik wel eens problemen tegen tijdens mijn werkzaamheden. Ik moet bijvoorbeeld echt geen onbekende routes draaien want dan sta ik stijf van de stress met als resultaat dat het helemaal niet meer lukt.

Als ik iemand zijn schoenen aan moet doen ga ik op mijn knieën zitten want als ik op mijn hurken zit kom ik niet meer overeind. Soms vergeet ik het, zoals afgelopen zondag. Snel op de hurken om te helpen met de schoenen en daar zat ik, ik kon niet meer op komen. Met veel pijn en moeite kwam ik overeind waarop de cliënt opmerkte: "Zo zo dat gaat niet echt makkelijk." Ik heb maar gezegd dat ik ook geen 20 meer ben.

Ook heb ik af en toe een steuntje nodig, maar bijna iedereen heeft wel beugels in de douche en die kan ik heel goed gebruiken als ik moet bukken of door mijn knieën moet gaan. Maar soms gaat het wel eens mis. Ik hielp een cliënt met douchen. Om goed de rug te kunnen wassen, moest ik best ver naar voren reiken en ik greep voor wat steun de beugel aan de muur. Maar dat was een beugel met zuignappen en die laten weleens los. Dat gebeurde dus nu ook. Gelukkig kon ik mijn val breken door de douchestoel waar de cliënt op zat vast te grijpen.

Eén ding is zeker. Mijn reactievermogen ik nog prima!

Ga terug naar alle blogs van Derkie