Blog: Kerstmarkt

Blog: Kerstmarkt

28 november 2023 door Derkie Dingemanse

Daar lig ik dan op de bank. Half elf in de morgen en nog steeds in mijn pyjama. Hoofdpijn, gammel en lamlendig. Zaterdag ben ik met een bus naar Duitsland geweest. Samen met mijn dochter en stiefdochter.

Derkie Dingemanse_Kerstmarkt1De bus vertrok om 7 uur dus dat was de wekker op 5 uur, een Madopar innemen, nog even blijven liggen en daarna aankleden en naar beneden om te ontbijten.

Die Madopar heb ik nog niet zo lang maar ik vind het een uitkomst voor de dagen dat ik er vroeg uit moet want de tijd tussen opstaan en het innemen van de Sinemet is nu veel beter te overbruggen. Dus zaterdag was ik ook heel blij dat ik ze had. Ik ging nú tenminste soepel de bus in.

De heenreis verliep prima. Om even over 7 vertrok de bus en rond 10 uur waren we in Düsseldorf. Het was wel even hannesen om de medicijnen van kwart over 7 in te nemen in een donkere bus maar het lukte. Het uitstappen ging niet echt soepel maar ja wat wil je ook na een zit van 3 uur met weinig beenruimte.

Het was een hele mooie kerstmarkt en de winkels waren ook al helemaal in kerstsfeer. Ik nam wel op tijd mijn rust en lette goed op mijn medicijninname. Sinds begin november heb ik 4x Sinemet en daardoor zijn de tijden verschoven en zit ik verder van de etenstijden af. Wat op zo’n dag dan heel goed uitkomt.

Derkie Dingemanse_Kerstmarkt2We hebben lekker geshopt maar zo tegen het eind van de middag ging het toch wat minder. Vaker struikelen en moeite met traplopen. Tijd voor een terrasje. Na een kop koffie én een Sinemet was ik weer wat opgeknapt (ook mede dankzij de trage ober waardoor we langer zaten dan we van plan waren).

Rond 6 uur werd het wel heel druk op de kerstmarkt en alle restaurants zaten vol zodat we uit moesten wijken naar de KFC. Hier was het heerlijk rustig en hebben we een lekkere hamburger gegeten. Daarna nog even in een warenhuis rondgelopen en toen weer terug naar de bus.

Rond 11 uur waren we weer terug in Middelburg waar mijn man al op ons stond te wachten. Gelukkig dat hij er was want ik was nu nog stijver dan na de heenreis en nu kon ik hem lekker een arm geven.

Zondag heb ik een beetje aangelummeld. Heb de cadeautjes allemaal klaar gemaakt en ’s middags nog een stukje gelopen. ’s Avonds ben ik toch nog wezen zingen maar toen ik thuiskwam was ik total loss en dus vandaag nog. Maar het was het wel waard en zolang ik nog zulke reisjes kan doen blijf ik ze ook gewoon doen. Dan maar een paar mindere dagen erna.

Eén ding weet ik nu wel. Met een bus op vakantie gaan is voor ons niet meer aan de orde.

Lees meer blogs van Derkie Dingemanse

Reacties

Terug naar boven