Berichten over Blog: denken en emotie

In mijn blog van 3 juli 2022 refereerde ik al eens naar het lange proces van re-integratie via de Wet poortwachter. De aanloop naar de huidige status begint voor mij eigenlijk halverwege het jaar 2021. En misschien nog wel eerder. Maar goed dat doet aan het verhaal verder niets af. De zeurende pijn in mijn onderrug met uitstraling naar mijn rechterbeen hebben mij naast alle andere zaken in 2021 flink beziggehouden. De coronamaatregelen maakten het daarnaast ook nog eens gecompliceerder door de ellenlange wachttijden in de ziekenhuizen. 

Na het lezen van de nieuwsflits van 18 juli 2024 ‘Maak kennis met onze ervaringsdeskundige bloggers’, had ik zoiets van: oei, wanneer heb ik voor het laatst wat geschreven? Bleek alweer bijna 2 jaar geleden, de tijd vliegt voorbij blijkt wel weer eens.

Afgelopen week kreeg ik van mijn lief deze vraag. Nu alles zo’n beetje afgerond is qua werk etc. wat is je diepste wens, droom, verlangen voor dit moment? En ik snap dat het niet realistisch is dat je spontaan beter bent. Maar meer gezien de situatie hoe die nu is.

Ik zit bij de orthodontist voor controle van de beugel van mijn dochter, maar mijn ogen lijken steeds dicht te willen vallen. Ja iedereen is wel eens moe, maar die allesoverheersende, totale vermoeidheid is echt wat anders.

In de afgelopen twee weken zette ik een deel van mijn fotoarchief en teksten van en over tante Rie (Maria) op mijn stamboomsite. Ik las meteen ook wat ik plaatste. Ik was opnieuw onder de indruk van haar moed en flexibiliteit. 

Wat wilde ik eigenlijk bewijzen, vroeg ik me de volgende dag af. Dat het leven niet ophoudt als parkinson met de deur in huis valt? Dat ik nog gewoon praat, denk, grapjes maak en een wijntje drink? Dat ik nog meetel? Niet eng ben, of zielig? Of wilde ik anderen simpelweg deelgenoot maken van die vreemde, redelijk nieuwe, metgezel in mijn leven?

Het is fijn als het goed gaat met je kinderen. Scheelt een hoop kopzorgen. Maar als het goed gaat met je kinderen wil dat niet altijd zeggen dat het goed gaat met de rest eromheen.

Morgen staat de eerste jaarlijkse DBS-controle gepland. De psychologische test had ik voor het weekend al gehad vrijdag en goed doorstaan.

Stress is voor niemand goed, dat weten we allemaal. Maar als je parkinson hebt komt er een extra dimensie bij zo lijkt het.