Berichten over Aanvullend: voeding

De term orthomoleculaire therapie, in 1968 voor het eerst beschreven door tweevoudig Nobelprijswinnaar Linus Pauling, heeft tot doel balansen in het lichaam aan te brengen en eventuele tekorten aan te vullen. In deze therapie staan voeding en voedingsstoffen centraal. Goed onderbouwde onderzoeken (ook uit de reguliere geneeskunde) ondersteunen steeds vaker het gebruik van voeding(sstoffen) als medicijn.

In Parkinson Magazine worden regelmatig aanvullende therapieën besproken. Hieronder vindt u een overzicht van artikelen over therapieën die nog geen eigen pagina op de website van de Parkinson Vereniging hebben. 

De afgelopen jaren is een toenemende vraag ontstaan naar de potentieel positieve effecten van medicinale cannabis voor verschillende symptomen bij de ziekte van Parkinson, zoals tremor, dyskinesieën, slaap, spanning en hallucinaties. Het wetenschappelijk onderzoek naar de effecten bij parkinson is zeer beperkt, meestal uitgevoerd in kleine groepen, en geeft momenteel onvoldoende aanwijzingen voor een gunstig effect op een van de mogelijke domeinen van functioneren bij de ziekte van Parkinson. Daarnaast zijn er ook duidelijke risico’s.

Fytotherapie is zo oud als er mensen op aarde zijn en is te zien als de oervorm van de geneeskunde. Kruiden werden niet uitsluitend gebruikt als geneesmiddel, maar ook als voeding. Op intuïtieve manier, en door ervaringen, heeft men ontdekt dat  bepaalde planten (-delen) kunnen worden ingezet bij bepaalde ziekten en gezondheids-verschijnselen. Hieruit is de volksgeneeskunde ontstaan.

Mucuna pruriens behoort tot de familie van de vlinderbloemigen. In de traditionele Indiase geneeskunde, de Ayurveda genaamd, worden verschillende bestanddelen van deze plant gebruikt als medicijn bij de behandeling van uiteenlopende ziektebeelden, waaronder het ziektebeeld dat wij kennen als de Ziekte van Parkinson. Voor de behandeling van deze aandoening wordt de (witte) boon gebruikt, die van nature een hoog gehalte aan levodopa bevat.