Dit hebben we lange tijd achterwege gelaten omdat een nachtkastje met een wekker, een lampje, een plek voor je leesboek en een laatje om wat spulletjes in te bewaren wel zo handig zijn, en dat een fijn bed met een boxspring wel zo lekker slaapt.

Totdat ik tijdens een overnachting in een hotel uit bed sprong, met mijn oog op het nachtkastje terecht kwam en mijn oogkas brak. Hiervan zijn we beide, mijn partner en ik, toch wel erg geschrokken. Met het oog en de oogkas is het uiteindelijk allemaal wel redelijk goed gekomen, maar de schrik zat er goed in.

Dan toch maar kritisch kijken naar een veilige(re) slaapkamer. Wat kun je allemaal doen om het veiliger te maken. Allereerst, gezien de ervaring in het hotel maar het nachtkastje weggehaald. De wekker en de spullen in de slaapkamerkast opgeborgen. Wel even wennen om geen wekker naast je te hebben, maar op mijn horloge kan ik ook een wekker zetten en ’s nachts de tijd zien. Goed mee te leven dus en na een tijdje weet je niet beter.

We hebben gelukkig best een ruime slaapkamer dus verder gevaar van kasten, stoelen o.i.d. is er bij ons niet.

We hebben best wat geworsteld met hoe we kunnen voorkomen dat ik uit bed val. Een hek aan het bed vast maken? Volgens mijn behandelaar geen goed idee omdat je daar overheen zou kunnen klauteren en dan val je van een grotere hoogte. Iets met een tent bed? Zou veilig kunnen zijn, maar dan kun je niet gezellig tegen je partner aanliggen. Slapen in een strak omhulsel of een eenpersoonsslaapzak? Beperkt je bewegingen waardoor je misschien niet uit je bed valt. Na het akkefietje in het hotel heb ik een tijdje in een slaapzak op de grond gelegen en dat voelde wel beschermend. Dit zou dus kunnen werken. Nadeel ook hiervan is dat je niet gezellig tegen elkaar aan kunt liggen.

Uiteindelijk ook na overleg met mijn behandelaar besloten om voorlopig in het bed zelf nog niets aan te passen.

Dan de hoogte van het bed. We hadden een fijn bed met een boxspring met daarop een matras en een topper. Totale hoogte zo’n 70 centimeter.

Vallen vanaf deze hoogte, zeker voor iemand met osteoporose is niet echt veilig. Dus de boxspring er onderuit gehaald en de matras direct op de grond gelegd. Dat ventileert dan niet echt goed merkten we. Bij de bouwmarkt wat 4x4 houten latten gehaald deze op de grond gelegd en hiermee een soort van lattenbodem gemaakt. Hierdoor blijft het bed laag en het ventileert.

Matras en topper erop waarbij de totale hoogte nu 40 cm is. Lijkt toch nog wel hoog en omdat de schrik er nog steeds wel inzit in eerste instantie besloten om naast het bed aan mijn kant een valmatras neer te leggen. Een valmatras breekt je val en als het goed is breek je niks anders. Tot nu toe is dat goed gegaan. Ik lig er af en toe nog naast maar vooralsnog zonder verwondingen.

Ik weet via lotgenoten contact dat dit voor sommige mensen anders is en er mensen zijn die twee losse bedden hebben en deze uit elkaar hebben gezet voor het slapen. En, als ze het gezellig willen maken ze tijdelijk even bij elkaar schuiven. Wij hebben een grote matras en een grote topper dus dit is voor ons geen optie en is voorlopig nog niet nodig.

Al deze maatregelen zijn gericht op het vallen en doen niets aan praten, schreeuwen, lachen of mijn partner slaan of schoppen. Bij mij valt het fysieke geweld naar mijn partner mee. Soms trek ik aan haar kussen of graai ik wat, maar de meeste uitingen zijn naar mijn rechterkant. (mijn echtgenote slaapt links van mij) Ik vind het wel een beetje spannend maar tot nu toe vindt zij het nog veilig genoeg.

We vinden het wel erg fijn om tegen elkaar aan in slaap te vallen. Voorlopig doen we het zo totdat het niet meer gaat en dan kijken we opnieuw wat te doen.

Bekijk hier alle blogs van Bert Verzijl