Wat gebeurt er in Europa?

Wat gebeurt er in Europa?

5 april 2022

Graag geven we een update over wat er op Europees niveau gaande is op het gebied van parkinson en pesticiden.

De Parkinson Vereniging

  • We sluiten aan bij de EPDA (European Parkinsons’ Disease Association) die een actieve lobby heeft en overleggen mee over 1 van hun 3 hoofdlijnen namelijk Parkinson en Pesticiden. De andere twee hoofdlijnen zijn nieuwe Europese wetgeving over medicijnen en een speciale focus van het Europees Parlement op snel groeiende neurologische ziektes.
  • We praten actief mee in de Ban-Glyphosate-group, Europese milieu-activisten met een heel inhoudelijke insteek. We werken daarin samen om argumenten, lobbywerk en activisme in te zetten voor veel minder pesticiden. Voor een beter milieu, diversiteit in de natuur, gezonde voeding en bovenal voorkomen van ziektes (zoals kanker, ziekte van Parkinson)
  • We zijn in contact met een andere lobby organisatie die ons een podium in Brussel gaat geven om te benadrukken dat de ziekte van Parkinson een zeer ongewilde bijkomstigheid is van het gebruik van chemische pesticiden. Zij pleiten voor het aanpassen van de regels voor toelating van pesticiden; aanscherpen van de regels voor chemische pesticiden en eenvoudiger voor low-risk biologische middelen.
  • We zitten aan tafel bij het Ctgb, waar we met elkaar praten over de grenzen van ieders verantwoordelijkheid. Is het toelaten van gewasbeschermingsmiddelen echt vergelijkbaar met een APK? Wij denken van niet. Of je wel of niet autorijdt, is een vrije keuze. Blootgesteld worden aan pesticiden is dat niet. Om een voorbeeld te geven: 99% van de urine van Franse bevolking bevat glyfosaat[1]. De alomtegenwoordigheid van bestrijdingsmiddelen maakt dit thema ethisch zo ontzettend urgent.

Foodwatch heeft een mooie analyse geschreven over wat er aan de hand is in Europa

Lees hier deze analyse

“De Russische inval in Oekraïne heeft een schokgolf in de wereld veroorzaakt. Miljoenen levens zijn in gevaar, Oekraïne wordt verwoest, mensen leven in schuilkelders of zijn hun huis en land ontvlucht. Voor hen staat het leven zoals ze het kennen ‘on hold’. Het conflict heeft ook zijn effect op de rest van de wereld, zoals op de wereldwijde voedselvoorziening. En laten de lobbyisten van de agro-industrie hun praktijken nu net níet on hold hebben gezet. Zij grijpen de problemen in met name de landbouw- en voedselmarkt aan om een afzwakking van regelgeving te eisen, om de geplande Europese Green Deal terug te draaien, en om de productie en dus hun winst nog verder op te voeren.

Zonder enige schaamte en op alle mogelijke manieren proberen zij beleidmakers te beïnvloeden, met als belangrijkste argument dat ‘meer produceren’ de enige weg uit deze voedselcrisis is. Een valse oplossing, die niet alleen op korte termijn niet werkt, maar ons op lange termijn alleen maar meer in de problemen brengt. Foodwatch kan hierom niet langs de zijlijn blijven staan. Het is tijd voor een echte verschuiving naar een veerkrachtiger Europees landbouw- en voedingsmiddelenstelsel, dat minder afhankelijk is van (de import van) bestrijdingsmiddelen, kunstmest en veevoer, en dat zich richt op echte mondiale voedselzekerheid.

Niet ‘méér produceren’, maar ‘beter produceren’ 

Deze crisis toont aan dat het huidige agro-industriële systeem veel te afhankelijk is niet is voorbereid op de uitdagingen voor mens en milieu van vandaag en morgen. Onze hypergeglobaliseerde en ultra-afhankelijke voedselsystemen zijn dus zeer kwetsbaar in geval van crisissen. 

Voor foodwatch moeten de genomen besluiten in de EU gericht blijven op de verbetering van de veerkracht van het Europese voedselsysteem en de bijdrage daarvan aan het mondiale voedselevenwicht. Naast een kortetermijnoplossing, vraagt foodwatch:

  • Verminder de afhankelijkheid van het agro-industriële systeem van synthetische meststoffen en bestrijdingsmiddelen.
  • Verminder de afhankelijkheid van import voor veevoer en de veeteelt, en verminder het landbouwareaal dat daarvoor wordt gebruikt. Een groot deel van de landbouwgrond in de EU produceert geen voedsel voor mensen, maar voedsel voor dieren, en dit is ook het geval in landen die granen voor veevoer produceren en naar Europa exporteren. We moeten het aantal dieren drastisch verminderen om een grotere voedselzekerheid voor de mensen in Europa en daarbuiten te bevorderen. 
  • Verminder het belang van energiegewassen: onder druk van de energieprijzen mogen we niet toegeven aan de druk van de industrie, maar moeten we voorrang blijven geven aan de voedselproductie op onze landbouwgrond. 
  • Herinvesteer in de teelt van peulgewassen: deze zijn rijk aan stikstof en verrijken de bodem. 
  • Verbied speculatie met voedingsmiddelen op de financiële markten met een controle op de graanprijzen: het recht op voedsel is geen ‘financieel product’. 
  • Bestrijd de oorzaken van voedselverspilling: bijna 30% van de landbouwgrond in de wereld is nu bestemd voor de prullenbak.  Voedselverspilling doet zich voor van het veld tot op het bord en vertegenwoordigt schandalige verliezen. 
  • En natuurlijk: begeleid boeren bij deze noodzakelijke landbouwomschakeling.


[1] Grau, D., Grau, N., Gascuel, Q. et al. Quantifiable urine glyphosate levels detected in 99% of the French population, with higher values in men, in younger people, and in farmers. Environ Sci Pollut Res (2022). https://doi.org/10.1007/s11356-021-18110-0

 

Labels:

Terug naar boven