‘Second opinion’ betekent letterlijk: tweede mening. Een andere arts geeft zijn oordeel over de bevindingen van uw eigen dokter. U mag ervan uitgaan dat u goede hulp en adviezen krijgt, daarom hoeft u ook beslist niet voor iedere behandeling een tweede mening te vragen. Dat doet u pas, wanneer u voor een beslissing staat met ingrijpende gevolgen of wanneer u ernstige twijfels heeft over een diagnose of behandeling.
Diegene die de second opinion geeft, neemt de behandeling niet over. Het is daarom verstandig dat u het verzoek eerst met uw eigen arts bespreekt; hij blijft uw hoofdbehandelaar. Bovendien moet hij vaak een kopie van uw dossier aan de tweede arts opsturen.
Ondersteuning voor uw besluit
Het kan lastig zijn om uw behandelaar te vertellen dat u een tweede mening wilt, maar bedenk dat zo’n gesprek voor artsen heel gewoon is. Beschouw het vragen van een tweede mening daarom niet als een negatieve daad. Zie het als een vorm van ondersteuning om uw eigen besluit te kunnen nemen. Het maakt u bewust van de mogelijkheid ‘nee’ te zeggen tegen een bepaalde behandeling en voor een andere methode te kiezen. De arts mag een second opinion alleen weigeren wanneer hij daarvoor zwaarwegende redenen heeft en dit aan u kan toelichten.
Vertel uw arts dat u een second opinion wilt. De meeste artsen reageren professioneel op uw verzoek. Deze second opinion wordt vergoed vanuit de basisverzekering en valt onder het eigen risico. Sommige zorgverzekeraars stellen voorwaarden aan een second opinion. Bijvoorbeeld dat een second opinion alleen vergoed wordt bij een zorgaanbieder waar de zorgverzekeraar een contract mee heeft.
Wil uw arts geen verwijzing geven? Vraag dan of uw huisarts u kan verwijzen. Sommige zorgverzekeraars vergoeden alleen als de behandelend arts doorverwijst. Informeer dit bij uw zorgverzekeraar.
Maak met de verwijzing een afspraak bij een andere arts. Vermeld erbij dat het om een second opinion gaat.
Bespreek de resultaten van de second opinion met uw arts. Bekijk samen hoe u nu het beste verder kunt.
Voor wat betreft punt 1 en 3: u hebt een verwijzing nodig om uw second opinion vergoed te krijgen.
Hoe verloopt een second opinion?
Uw eigen behandelaar, uw huisarts, de Parkinson Vereniging of uw zorgverzekeraar kan u helpen bij het vinden van iemand die een tweede mening wil geven. Meestal bieden de gegevens in uw medisch dossier voldoende informatie om een oordeel of advies te kunnen geven. U hoeft dan niet naar de tweede arts toe. Dat is wel nodig als hij u ook lichamelijk wil onderzoeken en de mogelijke behandelingen met u wil bespreken.
Soms neemt de tweede arts contact op met uw eigen behandelaar voor aanvullende informatie. Een second opinion is dus geen tweede behandeling. Kiest u voor een andere behandeling of een ander behandellocatie, informeer dan goed bij uw zorgverzekeraar naar de voorwaarden van een vergoeding.
