Blog: Hans vroeger, Hans nu
5 oktober 2021
Natuurlijk heeft de tijd invloed op de mens voor wat betreft het functioneren. Het zal niet altijd vast te stellen zijn of de lichamelijke ongemakken veroorzaakt worden door parkinson of door het ouder worden.
Kon Hans vroeger veilig met de camper rijden, nu heeft hij geen rijbewijs meer.
Borstcrawl kon hij als de beste, tegenwoordig zinkt hij tijdens het zwemmen naar de bodem of wentelt hij om zijn as.
Hij was een ras verteller, nu lukt het wel om een zin te beginnen, maar een slot is er niet.
Hij was snel klaar met brood eten en avondeten; kauwen en slikken kost hem nu moeite.
Hij had twee rechterhanden. Voor elk klusje moet heden ten dage een werkman gevonden worden.
Hij had een tomeloze energie. Door parkinson is zijn energie gauw op.
Nooit kon hij stil zitten of niets doen. De ziekte dwingt hem tot rust.
Bordschrijven deed hij op de kweekschool in schoonschrift. Uit het gepriegel nu is niets op te maken.
Zijn denken en handelen was geordend. Tegenwoordig is er soms geen goede volgorde in een handeling.
Hans had altijd plannen en ideeën. Ik regel nu het bezoek, de visites en de uitstapjes.
Was hij altijd mijn steun en toeverlaat. Vaak zit ik in de ochtend bij hem en houd zijn hand vast tot hij moed vindt om de dag aan te gaan.
Hij liep kilometers, ook in de bergen. Nu gaan we met de rollator samen een rondje van maximaal 30 minuten lopen.
Voor de kinderen had hij altijd poets zakdoekjes in zijn zak; de doekjes zijn sinds twee jaar voor hemzelf in verband met kwijlen.
Als mantelzorger moet je flexibel zijn in je denken en handelen. Steeds schrik weer als zich een nieuw ongemak aandient. Ik zoek dan oplossingen en vaak zie ik af van een activiteit. Ons beider wereld wordt klein.