Blog: Maand maart 2022

Blog: Maand maart 2022

6 april 2022 door Marianne van den Broek

Snapt U het ?? Ik niet. Ik word er nogal verdrietig en onrustig van. Wat bezielt iemand om zoveel leed te veroorzaken ? Huizen, scholen, ziekenhuizen, vliegvelden, onschuldige mensen bombarderen. Ik stop mijn gedachten, dat lukt gelukkig, zodat ik enigszins rustig kan slapen.

De Corona-regels zijn versoepeld. Het dragen van mondkapjes is opgeheven. Wat een opluchting.
Ik bestel nog steeds online mijn boodschappen voor de hele week. Ik was van de week voor het eerst in 2 jaar in de Action en Kruidvat. Ik ben het verleerd dat winkelen, ha,ha. Kwam bij het Kruidvat niet verder dan 3 doosjes paracetamol.
De uitnodigingen stromen binnen:  verjaardagen, zoveel jaar getrouwden of ‘zomaar’. Veel uitgestelde feestjes moeten alsnog worden ingehaald. Ik antwoord daarop: ijs en weder dienende zijn wij van de partij.
Oftewel: Het kan vriezen of dooien, slaat Parkinson toe of blijft ie op de achtergrond. Ik heb hem aardig in de smiezen. Hij is ver weg als ik veel fiets en superactief ben.

Ik heb mijn duodopa pomp ook aardig goed ingesteld. (al zeg ik het zelf) Ochtendstand  5, extra 3, continue 3,7. Van 07.00-09.00 nog afzien, maar dat was meestal 1 uur langer. Ik probeer echter overdag geen extra shots te geven. Mijn lichaam moet daar niet aan gaan wennen, vind ik. Ben van de week naar de wondarts geweest omdat bij de sonde-ingang wild vlees groeit. Soms pijnlijk en schrijnend. Ze heeft het aangetipt en 4 van die stokjes meegegeven. Schijnt een Parkinson-bijkomstigheid te zijn. Uierzalf op de huid rondom verzacht. In blok 13 gaf ik aan dat ik het cijfer 4 gaf vóór de pomp en nu een 8.

Natuurlijk heb ik moeten inleveren, zoals: elke ochtend zwemmen, 2x in de week tennissen, sauna, ontbijten in hotel – heb namelijk een zeer speciaal ontbijt -,  vliegreisjes – koeltas mee voor cassettes van de Duodopa-pomp -etc. En onverwacht bezoek van Parkinson.

Was bij neurologe Lieve (de lezers van mijn boekje hebben haar al ‘ontmoet’) en zij vond dat er een MRI van mijn rug gemaakt moet worden .Die ischias beheerst even mijn leventje. Ik denk dat ze er verder weinig aan kunnen doen. Maar ala, de MRI sluit misschien ook dingen uit. De fysio doet zijn best om de boel eromheen los te maken. ‘Voel je dit??’ vraagt hij. Ik schiet bijna tegen het plafond, pffff  ‘ja dat voel ik’.

Gelukkig blijft er op de sportschool bij het e-gymen nog genoeg  over om te trainen. Behalve dus die ene waar je een plaat met je benen weg moet duwen. Dat gaat het niet worden dus die sla ik over. Niks forceren toch?! Ik ga, als warming-up ,op de fiets erheen en uiteraard weer terug, als cooling down, totaal 6,5 km. Zaterdag en zondag was het prachtig weer dus manlief wilde een stukje fietsen….dat werd 40 km op zaterdag en idem op zondag. Ik doe alles zelf, stoffen, zuigen, dweilen, de was, koken, boekhouding,  naaimachine standby, alle voorkomende werkzaamheden.
Beweging genoeg zou ik zo zeggen.

Groet, Marianne

marbroekwoerden@gmail.com

Bekijk alle blogs van Marianne van den Broek

Reacties

Terug naar boven