Blog: Dagboek van Parki – augustus 2025 – Verdriet, afscheid en kwaliteitsmomenten
28 augustus 2025
Soms ben ik het zat. Onbegrip. Het leven is voor mij gewoon niet echt leuk. Gelukkig zijn er heel veel fijne dingen, kijk maar bij mijn lijstjes met Kwaliteitsmomenten. Ik krijg vaak waardering voor hoe ik ben, voor wat ik doe, bij Scouters, bij Biodanza, in gesprekken met anderen.
Maar soms komen toch de tranen. Ik ben dankbaar voor wat ik allemaal nog kan. Maar ik mis Dries, en Parki zal voor meer problemen gaan zorgen.
Maar ja, tranen horen er ook bij. Tenslotte zorgt parkinson voor chronische rouw, je moet steeds weer inleveren. Het gemis van Dries is natuurlijk ook rouw….
En toch, heus…. Naar omstandigheden gaat het allemaal wel.
Weer afscheid van een wandelgroep
Het is een fijne wandelgroep. Onderweg hadden we vaak serieuze gesprekken, empathie voor elkaar. Maar het tempo was voor mij te hoog geworden. Na een uurtje was ik vaak uitgeput. Ik had echter geen zin om weer afscheid te nemen van een leuke groep.
Eind juni hoorde ik dat de groep waarschijnlijk binnenkort zou stoppen. Pfff. Ik voelde opluchting. Vervolgens liep ik met mijn zus een keer 10 km en met een wandelmaatje 9 km, zonder uitgeput te zijn.
Toen besloot ik om toch te stoppen. Het tempo lag die dag gelukkig iets lager. Het was een mooie gelegenheid om te trakteren en gedag te zeggen. De leider vroeg zich af of hij het wandeltempo niet omlaag had moeten bijstellen. “Nee joh, je laat vanwege één iemand toch niet de hele groep langzamer lopen!”, reageerde ik. Bij nader inzien gaf hij me wel gelijk. Ik ga door met lopen, maar wel in een rustiger tempo, en met zo nodig wat vaker rust!
Kwaliteitsmomenten
Eind van de maand alweer. Tijd om weer even te stil te staan bij de kwaliteitsmomenten.
Bioptie
Op 10 juni nam de dermatoloog een bioptie, van een verdacht plekje vlak onder mijn oog. Diverse vrienden luisterden naar mijn stress, relativeerden… en na een paar nachten slecht slapen ging het weer beter. Na 2,5 week belde ze met de uitslag: het was een moedervlekje, goedaardig. Hoera!
Biodanza
Bij biodanza is aan het begin van de vivenca altijd een deelronde. Je mag vertellen wat je bezighoudt, het hoeft niet. Ik vertelde dat ik laatste tijd meer moeite heb met langzame bewegingen. Ik raak eerder uit balans. Mogelijk door de warmte. Ik zei dat ik dus waarschijnlijk wat vaker zou gaan zitten. Vervolgens merkte ik dat de andere dansers me hielpen. Na een trage dans wat langer vasthouden bijvoorbeeld, tot ik weer goed op eigen benen stond. Echt fantastisch!
(Duo)fietsen
Met Els maakte ik een leuke tocht. Ik word er minder moe van, dan toen ik zelf achter het stuur zat. Ik help wel opletten, want ze vraagt mij de route te maken 😀 en ik trap ook mee. Toch is het relaxter, om als gast mee te rijden. Els was niet blij met deze wegversperring, toch fietsten we langzaam door. De Lakenvelders lieten ons passeren.
Zus
Ik had een leuke dag met mijn zus, een fijne wandeling en gezellig bijpraten. Toen ik de kapotte vloerbedekking in de logeerkamer besprak, adviseerde ze de boekenkast gewoon te laten staan. Dat scheelde behalve het leeghalen ook het in- en uit elkaar halen van de kast.
Hulp
Buren hielpen mijn meubels uit de logeerkamer halen. Nadat het nieuwe vinyl er lag, sjouwden ze de meubels weer terug.
Blog doorlezen
Ik las een groot deel van mijn blog weer door. Komende maand de rest doorlezen en zo nodig corrigeren! Leuk om te lezen hoe ik de afgelopen jaren over dingen dacht. Meteen ook tikfouten eruit gehaald, verkeerde linkjes gecorrigeerd. Ik merkte dat de verschillende kolommen toch niet zo handig lezen. Daar moet ik iets op verzinnen.
Reparatie
Een vriendin maakte mijn broekspijpen smaller en zette er elastiek in. Na haar vakantie vraag ik haar er nog een paar te ‘doen’. Want de broekspijp in mijn sok doen of een broekklem om de pijp… het zit nog niet in mijn systeem… De broekspijp liep dus een paar keer vast in de fietsketting.
Balkon
Tijdens warm weer is het balkon nog lekker koel. Ik kan daar lekker lezen tot het te warm wordt. Tegen die tijd is de zon uit de zitkamer en is het daar weer koeler (minder heet).
Park
En zolang het niet TE heet is kan ik 's ochtends vroeg lekker lopen in een schaduwrijk park vlakbij.
Loopjes
Met genoeg pauzes en als ik in een goed tempo loop, kom ik nog een heel eind. Ik liep alleen, met vrienden of met groepjes. Meestal ca 5-6 km. Ik ging vroeg omdat het warm zou worden. Wat was het mooi buiten!
Fijn weekend bij schoonzus
De zus van Dries en ik bellen regelmatig, af en toe zien we elkaar ook. Dan praten we wat uitgebreider. Herinneringen aan haar man en aan Dries komen voorbij. We gingen gezellig uit eten (ik heb in tijden niet zo lekker en veel gegeten - is mijn eetlustprobleem misschien psychisch??) en zondag maakten we een leuke wandeling.