De documentaire gaat over de kracht van dans en muziek bij mensen met Parkinson. Maar het is ook een film over contrast. Over hoe een dag kan beginnen met fysieke pijn, eenzaamheid en worsteling, en dan tijdens de dansles omslaat in een uur van verbinding, energie en levenslust. Zo noemen de danser het ook hun Goede Uur.

In de documentaire speelt René van Helsdingen, een jazzpianist die met Parkinson leeft, een centrale rol.

"We wilden laten zien hoe een dag eruitziet als je leeft met Parkinson, van het opstaan tot het slapengaan," zegt Mirck. "En hoe dans in het midden van die dag een soort omkering teweegbrengt. Een moment waarin ze geen patiënt zijn, maar weer mens. Of beter gezegd: danser."

"We wilden geen zielig verhaal vertellen, maar juist het doorzettingsvermogen laten zien. De wil om te blijven dansen, te blijven leven."