Berichten over Blog

Wat is parkinson toch een vreemde ziekte.

"De weken vliegen om, het gaat veel te hard…"
Dat was de openingszin van een vorige blog. Die zin kan ik weer gebruiken voor deze blog. Want de tijd gaat snel. Inmiddels heb ik al 11 jaar Parkinson en 4 jaar de duodopa-pomp.

Hééé… zie ik je denken, jij hebt toch geen langdurige beperking? Dat klopt, maar ik wordt wel ouder en het aantal beperkingen door de parkinson neemt toe.

Vandaag om 06:25 op zoals normaal. Ik heb slecht geslapen. Vannacht, denk ik om een uur of 2 á 3, had ik last van stuiptrekkingen en onrustige benen. Je kent het wel, niet willen toegeven dat je wakker bent en eigenwijs blijven liggen met de ogen dicht in de hoop dat je weer inslaapt.

Nou, daar ga ik dan, even van me af schrijven. Ben benieuwd of dit wat wordt.

Eind februari had ik een gesprek met weer een andere arbeidsdeskundige. Zij moest op de reguliere arbeidsmarkt zoeken of er passend werk voor mij te vinden is.

Rik Bronkhorst schreef deze blog naar aanleiding van de documentaire 'Samen alleen'.

Rik Bronkhorst maakte een vlog met als thema 'Parkinson, ieder heeft zijn eigen pad te gaan'. Hierin vertelt hij over de lichamelijke en geestelijke verschijnselen van parkinson en dat die voor iedereen verschillend zijn. Ieder heeft zijn eigen pad te gaan. De kunst is de moed erin te houden en te kijken naar wat nog wel kan.

De zon schijnt weer!