Berichten over Blog

“There I’m all alone again
And it seems as though it’s never been so bleak
With the price still in my hands
I’m led away forward a fate I cannot flee
Broke a bargain on my end”

Het is al eind maart. Tot nu toe had ik deze maand geen inspiratie voor een blog.
De afgelopen weken heb ik weer redelijk fijn kunnen lopen, maar na een km of 8 á 9 is de accu eigenlijk wel leeg.

Parkinson gecombineerd met hartfalen geeft een beeld van de ene dag positief in energie en de andere dag volslagen out.

Ik heb al enkele dagen lopen kauwen en herkauwen wat nu het verschil is tussen creatief en inventief zijn. Het woordenboek zegt hierover dat het synoniemen zijn: oorspronkelijkheid, scheppingskracht, scheppingsvermogen, verbeeldingskracht, vindingrijkheid en vernuftig.

“Heb je het al een plekje gegeven?” Midden in de Albert Heijn, vanachter haar volle boodschappenkar, kijkt ze me aandachtig aan. Ik ben even met stomheid geslagen, overweeg een antwoord, maar mompel zoiets als “Sorry, ik heb haast” en loop zo snel mogelijk door.

Ik lees en hoor regelmatig verhalen van koppels waarvan beiden te kampen hebben met een chronische aandoening danwel met een ziektebeeld waarbij dat van de een niet onderdoet voor dat van de ander. Op zo’n moment reflecteer ik dat ook naar mijn/onze situatie. En dan gaan de raderen draaien.

Hoesten, hoesten, hoesten, algehele malaise, dus naar bed. Maar het werd steeds beroerder, dus naar de huisarts: virale infectie, uitzieken.

Marg en ik kijken samen naar de Vlaamse documentaire ‘Vibrato, leven met Parkinson’*. Centraal staat de voormalig jeugdrechter Yolanda Nachtegaele, die noodgedwongen op haar 55e met pensioen ging. 

Na een radiostilte van ruim twee maanden ben ik weer eens in de pen geklommen. De weken vliegen om, het gaat veel te hard…