Berichten over Blog: bewegen

Ben maar weer eens in de pen geklommen. Het was gisteren een veel bewogen dag!

Daar ben ik weer. Tijd vliegt. Eerlijk gezegd moet ik elke ochtend even goed nadenken wat voor een dag het is. Dat ga je krijgen als je elke dag ‘vrij’ bent en manlief ook de hele dag om je heen fladdert. Met mooi weer gaat hij lekker de hort op. Helaas heeft hij een zeer pijnlijke linker schouder en allerlei kleine mankementjes steken de kop op. Ja, ja we worden oud(er).

Het was dus een heerlijke vakantie in de sneeuw. De eerste dagen vermaakte ik me prima in de sauna of In het stadje. Toen begon het te kriebelen. Vriend en familie namen alleen de blauwe pistes en dat zou volgens hen ook voor mij een eitje moeten zijn. Ik kreeg steeds meer zin om het weer te proberen. Vorig jaar ging het tenslotte ook goed.

Met een groepje wandelvrouwen en één man gaan we een paar keer per jaar naar een Nivonhuis, vanwaaruit we dan wandelen. We kennen elkaar van de Nivon-tweedaagsen, die helaas niet meer bestaan. De man was verhinderd, wachtend op een heupoperatie, één van de anderen was helaas geveld door koorts en hoesten. Ze bleek corona te hebben, en annuleerde de vakantie, waar ze zo enorm naar had uitgekeken.

De afgelopen 30 jaar heb ik intensief leren mediteren. In de periode dat Parkinson nadrukkelijker op de voorgrond begon te treden, werd meditatie steeds moeilijker. Toch is het voor mij nog steeds de nummer 1 manier om te ontspannen. Ik kan het iedereen echt aanraden. Onderstaand beschrijf ik daarom heel kort mijn persoonlijke top 5 van favoriete meditatietechnieken. Wil je hier meer over weten, mail mij dan op: timooten.cate@gmail.com.

Tjonge, wat gebeurt er veel in een maand! Het wordt vast teveel tekst voor één blog.

Een weekje naar de zon en golfen, had ik dat ooit voor mogelijk gehouden? Mijn hele leven heb ik getennist en gehockeyd. Dat waren sporten. Golf, dat was wandelen met een stok in je hand.

In maart 2018 werd mijn e-bike gestolen. Ik zocht een nieuwe uit.

Op 2 januari kwam ik thuis, na een heerlijke vakantie bij mijn vriendin Anneke, haar man en twee honden. Ondanks het matige weer liepen we elke dag vijf tot acht kilometer. Heerlijk. Ik merkte wel dat ik iets banger was, dat met name de jonge herdershond mij ondersteboven zou lopen. “Waarschijnlijk is ze alleen maar bezorgd om je Ria, omdat je anders loopt dan vroeger”, zei Anneke.