Voordat wij (Karin, Hans en ik) in het water van het zwembad zouden gaan, kreeg Hans een flauwte. Hij viel achterover plat op zijn rug en had een enorm gat in zijn hoofd. In het ziekenhuis is hij gehecht. Omdat het beter is voor een Parkinsonpatiënt om thuis verpleegd te worden, is hij naar huis vervoerd.

De eerste twee dagen leek het goed te gaan, maar daarna werd hij zwakker en zwakker. Op 29 april is hij overleden en op 4 mei hebben we een afscheidsdienst voor hem gehouden.

Mijn taak als mantelzorger zit erop. Ik mis hem enorm.

Enige weken geleden zei Hans (zomaar uit het niets): “Jij redt het wel.”

Ik ga dat doen.

Wilna Capelle

Mei 2022

Bekijk hier alle blogs van Wilna