Berichten over Blog

Behalve de Koekoek en de Griet want die leggen in de meimaand niet.

Zinvol bezig zijn met parkinson, dat kan wel eens moeilijk zijn. Toch is het zinvol om daar uw gedachten eens over te laten gaan. Eventueel bespreek dat eens met iemand die u dierbaar is of met een professional. Zelf pas ik al mijn hele leven mijn werkzaamheden en bezigheden aan. Ik ben dus een ervaringsdeskundige in dat opzicht.

Mijn benen willen vaak niet. Dan zijn ze stijf. Net stelten. Door die stijve benen buig ik mijn knieën onvoldoende. Omdat ik mijn knieën onvoldoende buig, wikkel ik mijn voeten niet goed af. Omdat ik mijn voeten niet goed afwikkel, til ik ze onvoldoende op. Omdat ik ze onvoldoende optil, stoot de neus van mijn schoen vaak tegen ongelijke stenen op de stoep. Meestal mijn rechtervoet.

Ik moest naar de huisarts en even bij een restaurant langs om iets te bespreken. Beide in het centrum.

Pats, daar ligt mijn sleutelbos weer op de grond. De fijne motoriek van mijn handen, vingers gaat achteruit. Als ik met mijn sleutelbos een sleutel zoek voor een van de buitendeuren dan gaat het de helft van de tijd mis. Ik erger me daaraan. Ook het vinden van het sleutelgat is een ramp, zeker als het schemert of donker is. Pats, daar ligt mijn sleutelbos weer op de grond.

Er gebeurt zo nu en dan iets dat bijna het tegenovergestelde is van ‘ik zie geen gevolg, er is dus geen oorzaak’. Dat is, wanneer mensen een eigen invulling geven aan mijn Parkinson.

De afgelopen weken zijn als een rollercoaster voorbij gegaan en staat de agenda inmiddels vol met afspraken met Arbo-artsen, Arbeidsgeneeskundige, Neuroloog, Medisch Psycholoog, Fysiotherapeuten, huisartsen, Case manager van mijn werk etc.

Het gaat niet om die envelop Iedere veertien dagen helpt iemand ons op woensdag een paar uur met het schoonmaken van het huis. Het geld dat ze daarvoor krijgt doe ik in een envelop en die leg ik, met haar naam erop, dinsdagavond al voor haar klaar in de fruitschaal op de keukentafel. Daar ligt altijd haar geld. Dan kan ze dat ook vinden als wij er een keer niet zijn, want ze heeft een sleutel van ons huis en we hoeven voor haar niet thuis te blijven.

Terugkijkend op april was dat een druk maandje. Na de Corona-rust is het wennen aan al die sociale verplichtingen. Mijn bloeddruk schoot ineens, midden in de nacht , omhoog. Normaliter is mijn bloeddruk laag: 106-69-78, nu ineens 169-99-85. Ik kan je vertellen dat ik me helemaal niet goed voelde. Hartkloppingen, benauwd, ik dacht even dat ik het loodje zou gaan leggen. Gelukkig zakte het na een uurtje af. Ik ben er nog 😉.