Berichten over Blog: lijf

Ik was 50 en kende mezelf goed. Mijn eigenaardigheden, mijn onhebbelijkheden, mijn (voor)liefdes, mijn humor, mijn smaak, mijn kwaliteiten, mijn energie. Ik ben inmiddels 54 en ik weet steeds minder goed wie ik ben. Ik heb er vreemde onhebbelijkheden bijgekregen. Mijn kwaliteiten brokkelen een beetje af. Mijn voorkeuren zijn duidelijker, mijn liefde voor anderen is groter of soms juist verdwenen. Mijn humor komt en gaat - mijn lach ook. Mijn oude energie speelt verstoppertje en is steeds vaker onvindbaar. En mijn smaak is ronduit onbetrouwbaar geworden.

Heeft u dat nu ook?

Dat gezeik...

Nou ja, niet aan je kop,

Maar elders.

Op het moment ben ik het boek Pee en ik van Dirma van Toorn aan het lezen. Ik verslind de laatste tijd boeken van lotgenoten en heb al verschillende benamingen voor parkinson langs zien komen. Meneer P, mevrouw P of kortweg P.

Twee jaar na het zien van de film Spoorloos kijk ik op een avond gefascineerd en angstig toe hoe Uma Thurman in de film “Kill Bill” door één van haar voormalige collega’s van de Deadly Vipers Assessination Squad levend wordt begraven.

Vorige week schreef ik nog over mijn vakantie. Inmiddels heeft het gewone leven me weer in zijn greep en ben ik alweer bijna 2 weken aan het werk.

Dat is in het eerste jaar na de parkinsondiagnose mijn grootste angst. Deze angst wordt werkelijkheid in de eindbeelden van de film 'Spoorloos'. De hoofdpersoon wordt wakker in een doodskist diep onder de grond en hij heeft er (onbewust) zelf voor gekozen. Einde van de film.

Het was mooi weer. Soms wat warm, soms wat nat. Ik ben denk ik maar 1 of 2 keer die maanden natgeregend. Terwijl ik ‘iedereen’ hoorde klagen over de slechte zomer!

Mijn vrouw is gewend om in het voorbijgaan tot mij te spreken. Echter door de voortschrijdende ziekte van Parkinson versta ik daar geen bal meer van. Dat zorgt wel eens voor irritaties bij haar en eigenlijk ook bij mij.

Tijdens een groepsfietstocht kwam een goede kennis naast me rijden. Ze vertelde enthousiast over haar ervaringen met Shiatsu. Haar verhaal stemde me tot nadenken. Zou die therapeut mijn parkinsongerelateerde klachten kunnen verminderen? Ik kreeg het webadres van de therapeut, liet het nog even liggen, maar ging daarna toch de site bekijken en lezen. https://sebastiaanshiatsu.com/