Berichten over Blog: naaste

Marg heeft haar hele leven al een hekel aan pillen slikken. Dat belooft wat, dacht ik toen ze de diagnose parkinson kreeg en er gelijk met medicatie werd gestart. Zij dacht hetzelfde en schafte onmiddellijk een medicijnenhorloge aan. In drie kleuren, want modebewust is ze ook.

Voor het eerst naar het Parkinson Café, samen met Marg. Ik wist niet wat ik kon verwachten en was verbaasd over de grote opkomst.

Vandaag 10 november kreeg ik een mail om mij er aan te herinneren dat 10 november de dag van de mantelzorger is. Ik sta er persoonlijk niet bij stil bij zo’n dag, laat staan dat ik er Überhaupt bij stil zou staan dat wij als partners worden gezien als elkaars mantelzorgers?

Soms vergeet ik helemaal dat Marg de ziekte van Parkinson heeft. De afgelopen maanden was dat het geval. 

Bij de ziekte van Parkinson horen pillen, veel pillen. En dus ook veel strips en potjes waar die pillen in zitten. De potjes zijn voorzien van een kinderbeveiliging en daar zit hem het probleem.

De neuroloog zei tien jaar geleden tegen Hans: “Meneer Gerretsen u heeft Parkinson, maar daar gaat u niet dood aan.” 

De blogs die ik hier schrijf, schrijf ik als naaste.

Hierbij de brief  die ik stuurde aan mijn penvriendin. Ze vroeg: hoe zien jouw dagen eruit en plan je niet teveel activiteiten voor Hans??

Onze dochter vroeg enthousiast of Hans het leuk zou vinden om te gaan boksen. Zij zou  hem brengen en halen waardoor ik wat tijd voor mezelf had. Hans zei dat hij het wel wilde proberen. De handschoenen kreeg hij ook van haar.