Berichten over Blog

Een van de meest frustrerende gevolgen van de ziekte van Parkinson is dat het steeds moeilijker wordt om jezelf aan en uit te kleden. Dat gaat van sokken tot regenjassen, van hele kleine bewegingen tot heel grote, van gepriegel met te dunne veters tot het aantrekken van een regenpak.

Drie jaar geleden reed ik elke dinsdagavond naar de tennishal. Altijd met veel zin om een potje te dubbelen en daarna nog even wat te drinken met mijn tennismaatjes. Ik verloor steeds vaker, maar dat kon de pret niet drukken. Als het gezellig was kon het nog wel eens uitlopen.

Graag kijk ik naar het televisieprogramma 'De Verwondering' met Annemiek Schrijver. Elke week ontvangt ze in haar boshut een gast die een persoonlijk verhaal te vertellen heeft. Het zijn stuk voor stuk mensen die iets ingrijpends hebben meegemaakt in hun leven of op een bijzondere manier in het leven staan. Annemiek is een kei in het stellen van diepzinnige vragen. Aan Janneke Nijboer, een vrouwelijke predikant met spierreuma vraagt ze: ‘Kan je van je lot houden?’
Daarop antwoordde zij:  ‘ik wil leren om niet meer beter te willen worden’.

In de blog Prikken en slikken van 21 november 2022  vraagt Taco Fortgens zich af hoe hij eraan toe zou zijn om eens een maandje zou stoppen met innemen van het pillencircus.

In mijn vorige blok eindigde ik met de aankondiging dat ik de volgende dag weer naar de gynaecoloog zou gaan. Zij adviseerde een blaas-verzakking operatie. Garantie dat het 100% goed zou gaan kon ze niet geven want 30% kwam weer terug. Dus ik zei: maar bij 70% lukt het dus wel’. 

Wij leven in al enige tijd in een maatschappij waar alles wordt gemeten. Je kunt het zo gek niet bedenken of het bestaat. Kijk alleen maar naar je smartwatch of telefoon. Je kunt deze zo instellen dat deze je hartslag meet, het aantal stappen, het aantal gelopen, gefietste, gereden of gezwommen aantal meters of kilometers. 

“Volgens mij zou omgaan met verandering tot kunst verheven moeten worden” zeg ik tegen Souff. Misschien kans op subsidie? Hihi. We zitten aan het ontbijt en kijken terug op de voorgaande twee maanden. Er is nogal wat gebeurd. Ik heb weer het nodige ingeleverd.

Vandaag heb ik mijn jaarlijkse griepprik gehad. En ook maar meteen een prik tegen pneumokokken.

We zitten weer richting de langste dag en ik volg de natuur. Zo lijkt het althans, want ik slaap, slaap, slaap vele urenlang gedurende de nacht en de dag. Om negen uur ’s avonds overvalt de slaap me en wil ik eigenlijk al naar bed. Ik rek dat uit met een half uur en dan vertrek ik naar het slaapvertrek. Eerst nog even op de computer kijken of er berichten zijn binnengekomen, douchen en dan lig ik in bed en slaap vrijwel ogenblikkelijk in. ’s Nachts een drietal keer eruit om te plassen, maar ook dan slaap ik zo weer in.