Berichten over Blog

  1. Blog: Klein Duimpje

    Iedereen vraagt zich halverwege de trap wel eens af wat hij ook alweer boven ging doen. Irritant en vermoeiend.

    Toon volledig bericht

  2. Blog: Zwarte beestjes. Parkinson?

    Ik zie af en toe in mijn ooghoeken kleine zwarte tor-achtige ondefinieerbare beestjes kruipen.

    Toon volledig bericht

  3. Blog: Nieuwe ronde, nieuwe prijzen

    kerstkaart_marianne

    Blog 11 1 december en nu zijn we alweer op 3 januari 2022. Een heel bijzonder, vreemd, niet te geloven 2021.

    Toon volledig bericht

  4. Blog: P was even uit beeld

    Marg haar Parkinson was de laatste maanden wat op de achtergrond geraakt. 

    Toon volledig bericht

  5. Blog: December

    December en januari zijn maanden waarin media terugblikken. Ik heb daar niet veel mee.

    Toon volledig bericht

  6. Blog: Ik ben mijn sleutels kwijt

    Het zou niet de eerste keer zijn dat er door voorbijgangers wordt aangebeld om te melden dat de sleutelbos nog in het slot van de voordeur hangt.

    Toon volledig bericht

  7. Blog: zwemmen

    Jammer, maar zwemmen hoorde niet meer tot onze mogelijkheden: Hans zakt naar de bodem en tolt om. Het was levensgevaarlijk. Ik moest er dan ook altijd naast zwemmen. In een sauna vonden we het altijd heerlijk als er een groot zwembad was. Wel kostte het veel moeite om mezelf en Hans aan te kleden. We hadden het zwemmen al afgeschreven  van de mogelijkheden om te ontspannen.

    Toon volledig bericht

  8. Blog: De Zon

    Zon

    Ik heb een oefening om je wat prettiger te voelen. Dit is weer een klein stapje de goede richting in. Denk hierbij dat wat je visualiseert ook al echt zo is. Probeer het te voelen. Probeer maar gewoon of het bij jou werkt. Dit kun je merken na een week of 2 a 3. Hoe langer je dit volhoudt hoe beter het werkt. Je kunt dit het beste 3 minuten of langer doen per keer.

    Toon volledig bericht

  9. Blog: Quarantaine

    Nou, dat was me het maandje wel zeg. Blog 10 eindigde omstreeks 1 november en nu zijn we alweer op 1 december. De laatste maand van een heel bijzonder, vreemd, niet te geloven jaar. Het eerste weekend in december hadden wij, zo ’n beetje het eerste,  verjaardagsfeestje van een vriend. Zijn 95 jarige moeder vroeg of ik gezellig bij haar kwam zitten. Ik zei : “dat wil ik wel maar ik houd 1,5 meter afstand hoor !” Ik deed/doe dat sowieso steeds want die Corona mag mijn deur voorbij gaan. Ik heb al moeite om die Parki van me af te slaan. Op gegeven moment werd ik benauwd, dus naar buiten, lucht happen. Seintje naar manlief “naar huis”…

    Toon volledig bericht

Terug naar boven