Berichten over Blog

Afgelopen weekend heb ik weer twee etappes van het Pieterpad gelopen. Nu van Groningen naar Rolde.

Het zijn de onverwachte dingen die het leven leuk maken.

"U heeft last van een trillende pink?"

"U bent bang dat u de ziekte van Parkinson heeft?"

"U moet niet gelijk het allerergste denken..."

In mijn vorige blok schreef ik dat er een signeersessie in de Nijmeegse bibliotheek ging plaatsvinden. Na een telefoontje met de Parkinsonvereniging besloot ik om dat toch eens mee te gaan maken!

Dat parkinson en qi gong iets met elkaar te maken hebben werd me duidelijk na mijn diagnose in 2003. Een vriendin maakte mij attent op het Parkinson Recovery Project, een aanpak van parkinson die is gebaseerd op de traditionele Chinese geneeskunst, inclusief meridianen en acupunctuurpunten. Qi gong is daar een praktische uitwerking van en ik had het geluk dat er een qi-gonglerlaar tien straten verderop woonde en les gaf in zijn eigen woonkamer.

Ze zal een jaar of 5 zijn, helder blauwe ogen, lichtblond haar. Ze is met haar moeder meegekomen naar een proefles van Dans op Recept, bewegen op muziek voor mensen met parkinson. Daar wou ze liever naartoe dan spelen met een vriendinnetje.

Ik was 50 en kende mezelf goed. Mijn eigenaardigheden, mijn onhebbelijkheden, mijn (voor)liefdes, mijn humor, mijn smaak, mijn kwaliteiten, mijn energie. Ik ben inmiddels 54 en ik weet steeds minder goed wie ik ben. Ik heb er vreemde onhebbelijkheden bijgekregen. Mijn kwaliteiten brokkelen een beetje af. Mijn voorkeuren zijn duidelijker, mijn liefde voor anderen is groter of soms juist verdwenen. Mijn humor komt en gaat - mijn lach ook. Mijn oude energie speelt verstoppertje en is steeds vaker onvindbaar. En mijn smaak is ronduit onbetrouwbaar geworden.

Wat betekent dit voor mij in relatie met mezelf, Kees en parkinson. Toen de vraag kwam of er ervaringsdeskundigen een blog wilden schrijven over dit onderwerp, heb ik er lang over nagedacht. Welke invloed heeft parkinson en ook de medicatie op ons seksleven?

Heeft u dat nu ook?

Dat gezeik...

Nou ja, niet aan je kop,

Maar elders.