Berichten over Blog: naaste

Ik mag een keertje meedansen met Marg haar dansgroep. Aan de groep doen vooral mensen met parkinson mee, sommige samen met hun partner. 

Hallo allemaal! Misschien hebben jullie me gemist, misschien ook niet. Ik had een beetje een radiostilte ingelast. Er gebeurt zo ontzettend veel! De tijd vliegt voorbij. Voor je het weet is het jaar alweer voorbij. En dat houd ook in dat je weer 1 jaartje ouder mag bijschrijven.

Onlangs is mijn vrouw op 65-jarige leeftijd overleden aan de gevolgen van parkinson. In 2005 werd bij haar deze vreselijke ziekte geconstateerd.

Vier jaar geleden kreeg ik de diagnose ziekte van Parkinson. Ik heb daarover geschreven. Hoe is de stand van zaken nu?

Aanvankelijk ging mijn begeleidend arts ervan uit dat ik met een halfjaarlijks consult wel zou toekomen. Hij ging ervan uit dat de variant parkinson die ik had niet de meest agressieve was en dus niet van zeer nabij gevolgd diende te worden. Wel vermelde hij ons dat indien er een probleem opdook, ik een extra afspraak voor een consult mocht maken.

Herinneren en herdenken, nooit vergeten

29 augustus 2020 overleed mijn dierbare vrouw, Bea Hennephof aan de gevolgen van de Ziekte van Parkinson. In alles mis ik haar, in alles vind ik haar. Zij heeft de Ziekte van Parkinson zeker 30 jaren gehad, ervaren, gedragen, zonder klagen. 30 jaren van continue verandering, zoeken naar acceptatie, aanpassen omdat het niet anders kan.

‘Ik ga er niet dood aan’ is een mini-documentaire over Esther, een vrouw van middelbare leeftijd, met de ziekte van Parkinson. In deze documentaire hebben we Esther mogen volgen in haar leven, waarbij zij sport gebruikt als medicijn, meedoet aan wetenschappelijk onderzoek en een open dag organiseert in haar sportschool om anderen met de ziekte van Parkinson te motiveren. Ook zien we hoe de ziekte haar relatie met haar man, Frank, beïnvloedt. Haar inspirerende verhaal is eindelijk klaar en graag delen we bij deze de documentaire met u.

Afgelopen zomer las ik het boek 'Het hemd met de onmogelijke knopen'. Hierin stond dat je niet te lang moet wachten met aan jonge kinderen te vertellen dat je parkinson hebt en dat je het boek 'De Prinses en de geheimzinnige Bibberziekte' hiervoor goed kon gebruiken.

En opeens deed Marg haar linkerbeen niet meer mee. Ze stond in de deuropening, klaar om op de fiets naar het station te gaan. Maar haar been weigerde, haar voet was 'aan de grond vastgeplakt' zei ze met tranen in haar ogen van de schrik. Zou dit freezing zijn?